رسم غلطی که مدتی است متاسفانه در بحث نورپردازی باب شده است، ترکیب نورهای سرد و گرم برای یک محیط خاص می‌باشد. در خصوص عدم بکارگیری چند لامپ با دمای رنگ نور متفاوت لازم است که به نکته زیر توجه شود:
طبق منحنی کرایهوف یا کرایوف که ما آنرا منحنی" آرامش" نامگذاری کرده‌ایم رابطه‌ای بین شدت روشنایی محیط کار و دمای رنگ وجود دارد که برای آرامش بیشتر کاربر لازم است به آن توجه شود. به عبارت دیگر، میزان شدت روشنایی است که تعیین کننده دمای رنگ منبع نور برای آرامش بیشتر کاربر است.
بطور مثال اگر برای یک فضا با شدت روشنایی مورد نیاز 100 تا 150 لوکس مثل یک انباری یا راهروهای یک ساختمان پوشیده شده از سنگ سفید که از منبع نور سفید 5400 کلوین بهره استفاده کنیم (منبع نور می‌تواند فلورسنت یا LED باشد)، به کاربر احساس یا درک بصری نامطلوب دست می‌دهد.

منحنی کرایهوف

استفاده از یک لامپ با مشخصات بالا (نور سفید 5400) برای یک آباژور در کنج اتاق شاید بسیار تیز و زننده باشد تا اینکه برای همان شرایط از یک لامپ رشته‌ای با دمای رنگ 2800 تا 3000 کلوین (رنگ نور گرم) استفاده شود. از همه ساده‌تر استفاده از یک لامپ 4000 تا 4500 کلوین بسیار منطقی‌تر است تا به‌کارگیری دو رنگ نور متفاوت درکنار هم. بدیهی است بازتابش رنگ جسم و درک بصری با کیفیت نامطلوبی را در ذهن ناظر از خود برجای می‌گذارد.

یادمان باشد اگر نور یک فضا نامطلوب باشد کاربر از لحاظ روانی دچار درهم‌ریختگی شده و باعث می‌شود در زودترین زمان ممکن بخواهد از محیط خارج و یا اگر شدت ناآرامی زیاد باشد از آن فرار کند.

همچنین باید به این نکته توجه کرد که جنس مواد، مصالح، رنگ، میزان بازتابش مواد موجود در فضا می‌تواند تأثیر روانی بسیار زیادی را در ذهن کاربر ایجاد کند (تمایل به حضور یا ترک سریع محل).